|
Bir varým bir yokum, yokum, yoksun, yokuz, bu sonsuz boslukta yokuz, inanýn bu her saniyesinde milyonlarca km geniþleyen evrende, biz yokuz, aslýnda bir yokuz bir de yokuz, Allah biliyor biz varýz...
ilk denen buysa azlýk
yok be caným son bu son
sanýlan oysa ki ne yazýk
ne bir þair ne de þiir
bense yalnýzlýk adýmda sanýlan bir noksanlýk
düþünür taþýnýr var olur yok olur gene de
gene de ben varým
sanat sanýlan feryat aslýnda IQ
kabullenilemeyen gerçek aslýnda feryat
ne bu yaþam ne de gerçek sakýn
sakýn sakýnýlan tek þey yeniden o gerçek
ne yazýk
ben mustafa sahin
ne son ne de ilk
umarým herkes huzurlu olmasýný öðrenir
huzur aslýnda tövbede
sanýrým bu kader
kedermiþ ne yazýk
* * *
Hayyam Diyorlar
biraz dedi
aldýðýn hava bile boþ
ne kadar yanlýþ da olsa
konuþmaktan çekinmiyor bu düþünmekten uzaklar
içimde bir ateþ bunlarý söyletecek
kim bilir
beni yakmadan ýsýtmalý diyorum insanlarý ama kime
içimde birþeyler hala
kendimden uzak insanlara
yaklaþmak belki de kendini bulurken kaybetmek
ya zormuymuþ bu kadar
söylenmek söyletmek
karanlýk gözleri acýtan bir karanlýk
uzaklarda sonunu bilmiyoruz ya yaþýyoruz iþte ne acý ne komik
nerdeyiz yokuz deseler de bir bölü sonsuz
ben varým çünkü biliyorum en azýndan
yeter mi yetmez mi ömür yardým istedik þair olduk
en kötüsünde bir cahiliye tam 1400 sene önce her sözde bir büyü kara hala ama
farkedilemeyen
acaba desem ki
iyisi ise bu yapmak istiyorum
ama
kadar öncesi
fakat sonrasý
iyi olansa
tutsunlar artýk
yoksa bu ateþ ellerimi de yakacak
* * *
eþittir artý eþittir eþittir eþittir
ya eþittir ya
son kalan can da çýktý herhalde son damla yaþ
salý günü 2 ye kadar bir heykel bir de klavye
yaþlý adam koluma vurunca anladým
ya annem
gözleri açmakla olmuyor herhalde
hisssettiðim mi sandýðým yoksa
kapkaranlýk bir þaþkýnlýk aðýzlarda
içinde ben kývrýlmýþ yatan
sað eli ayaklarý arasýnda
sol eli baþý
dedim ya defalarca unutuldu mu rüyalar
sanýrým siz de içinde ben de
4 beyaz atlý koþtu
bir oldu sonra dediler
dediler þehirde mi ererler yoksa daðda mý bundan 1400
tam tam olarak anýmsayamýyorum sanýrým oldu bir 12-13 milyar yýl
bir küçük noktaydý adýný tam olarak
önce soðuduk sonra ýsýndýk þimdi
ben bulacaksam
çok deðiþen bulanýklýk adý yokluk
çok iyi biliyorum
çokça tövbe kurtarýr bizi
yoksa yok
koskoca karanlýk
az kaldý
hepimiz
bazen gözümde yaþ bazen
bazen
bazen
bazense bazen iþte konuþturmayýn konuþturmayýn ne daha az ne de daha fazla
görüyorum duyuyorum
onlar biliyorlar ama söylemiyorlar
bilip de söylemeyenler var ya
çokça tövbe
ne oldu insanlara
hala ayný ben belki
ah!
ah bu gözü aç insan
yok olasý isteklerim
kaderim ne ki ne bileyim bir garip yolcu oldum
yollara uzak
her bir taþ her bir toprak
çakýl kum toz
mutluluk bana yasak
karanlik bir tuzak
bilinmez bir azap
1000
2000
3000
4000
bir
yalnýzca bir
annenden daha fedakar ya derdim ya gözyaþým ya varým
ya yokum
bir varým bir yokum
yokum
yoksun
yokuz
bu sonsuz boþlukta yokuz
inanýn bu her saniyesinde milyonlarca km geniþleyen evrende biz yokuz
aslýnda bir yokuz bir de yokuz
Allah biliyor biz varýz
tut dedim elimden
dediler herkes kendi yolunda
bir madde savaþý temelinde atom
koþuþturmaca olmayanýn peþinden
çok gördüler
çok duydular
çok oldular
çoktular
gittikçe de
yýl
asýr asýr bembeyaz saçlar
bazen de sakalý altýnda sakalsýz parlak
yakam paçam paramparça da olsa
yalan anla o da yalan bir görüntü içinden uzak
her kalbin içinde bir tuzak affet
affet
affet beni
son olsun ilk olmasýn
asla olmasýn
bile bile
isyan iþte
yetmezse yetmez miymis be
son oldu son olur unutma derdim
derdim
artýk demeyeceðim
Allah hepimizi affetsin
dünya için yapýlacaklar
ben de varým biraz uzak kader deðil
ya yakýn iþte
biliyoruz ne desem boþ
uyan!
o anda uyan!
an'ý düþün uyan
an'ý yaþa uyan
uyan!!!
© Ekim 2005, IşıkBinyılı
|
|
